China drijft repressie tegen opposanten op
De aanhoudende repressie van het Chinese regime richt zich steeds meer tegen linkse activisten en kritische stemmen. Dit wordt eens te meer duidelijk in het geval van de 24-jarige Zhang Shujie, een lid van de internationale organisatie waartoe LSP behoort. Zhang is een socialist en voorstander van onafhankelijke vakbonden en arbeidersrechten in China. Hij schrijft voor de website Chinaworker.info en steunt het CWI dat actief is in onder meer China, Hong Kong en Taiwan. Zowel de website Chinaworker.info als de krant ‘Socialist’ zijn verboden in China.
In februari 2011 werd Zhang een van de vele slachtoffers in de nieuwe golf van repressie in China. Het regime was bang voor een revolte na de val van dictator Moebarak in Egypte en de uitbarsting van revolutionaire strijd doorheen de regio van Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Het lot van linkse activisten in China, die steeds meer onder vuur liggen vanwege het regime, komt quasi nooit aan bod in de gevestigde media. Die hebben het liever over liberalen of pro-Westerse dissidenten met wie ze zelf meer overeenstemming hebben.
In oktober 2011 slaagde Zhang er in om China te verlaten. Hij kon de agenten die hem volgden ontlopen dankzij de hulp van vrienden en kameraden van het CWI in China, Hong Kong en Europa. Hij werd daarbij geholpen door de parlementsleden Joe Higgins en Paul Murphy alsook door ‘Long Hair’ Leung Kwok-hung in Hong Kong. In China riskeerde hij een lange gevangenisstraf. Agenten van de staatsveiligheid hadden hem gezegd dat hij kon vervolgd worden wegens het “uitbrengen van staatsgeheimen” en “het aanzetten tot subversieve activiteiten tegen de staatsmacht”. Op die ‘misdrijven’ staat een gevangenisstraf tot tien jaar. Het zijn de beschuldigingen die steevast worden ingeroepen tegen dissidenten in China. De omschrijving van ‘staatsgeheimen’ is bijzonder breed. Zo is het in vraag stellen van het aantal schoolkinderen dat in de aardbeving van 2008 in Sichuan volgens de overheid omkwam strafbaar. Maar ook het bedrag van buitenlandse deviezen in Chinese handen is blijkbaar een staatsgeheim.
Zhang bevindt zich momenteel in Zweden waar zijn zaak zal besproken worden in de Riksdag (het parlement) tijdens een zitting over mensenrechten en staatsrepressie in China.
Hoe de repressie werkt
Zhang werd op 24 februari 2011 op het matje geroepen bij agenten van de staatsveiligheid in de stad Chongqing. Dat was het begin van een grootschalige preventieve actie om iedere mogelijkheid van discussie over een ‘jasmijnrevolutie’ in China de kop in te drukken. Zhang kreeg niet het recht op bijstand door een advocaat en hij mocht zijn familie niet waarschuwen. De agenten verklaarden dat ze alles wisten over zijn activiteiten en hem voor onbepaalde duur zouden vasthouden, tenzij hij informatie zou geven over met wie hij contact had, zijn banden met het CWI zou ‘bekennen’ en zou ‘meewerken’ met de veiligheidsdiensten. Dergelijke methoden zijn typisch voor de Chinese veiligheidsdiensten.
Bij zijn eerste ondervraging werd Zhang 28 uur vastgehouden. Hij moest al die tijd rechtstaan en zijn bril was afgenomen. Hij kreeg urenlang niets te eten. Ondanks het feit dat hij nooit formeel werd beschuldigd van enige inbreuk, werden zijn computer, gsm en bankdocumenten in beslag genomen en onderzocht. Hij kreeg te horen dat hij jarenlang in de gevangenis kon belanden omdat hij in contact stond met ‘een verboden organisatie’ en wegens ‘inbreuken op de staatsveiligheid’. Hij kreeg te horen dat hij dat allemaal kon vermijden door samen te werken met de veiligheidsdiensten. Omdat hij geen alternatief zag, besloot Zhang om zogezegd in te stemmen met hun vragen. Wat de politie niet wist, was dat hij meteen contact opnam met andere CWI-leden om dit samen aan te pakken.
In de daaropvolgende maanden lazen agenten van de staatsveiligheid de correspondentie tussen Zhang en zijn kameraden na, ze zegden hoe hij mails moest beantwoorden. Hij werd ook aangemoedigd om naar een meeting in Hong Kong te gaan en de staatsveiligheid zou daar zelfs voor betalen. Hij moest daar iedereen fotograferen met zijn gsm en persoonlijke informatie verzamelen. De staatsveiligheid was vooral geïnteresseerd in de militanten van Socialist Action in Hong Kong en militanten van het CWI in China, maar Zhang werd ook ondervraagd over de banden tussen het CWI en andere radicale krachten zoals de Liga van Sociaal-Democraten (LSD) en haar verkozene Leung Kwok-hung. Ze wilden weten wat de banden tussen Leung Kwok-hung en het CWI exact waren.
Daarbij moet overigens worden opgemerkt dat de Chinese politie en rechtbanken niet kunnen optreden in Hong Kong. Er is een ‘mini-grondwet’ in Hong Kong die het recht op politieke verenigingen wettelijk beschermt. De autoriteiten van de Chinese overheid hebben geen formele macht om deze activiteiten te volgen.
Dit betekent dat de staatsveiligheid in Chongqing Zhang bedreigde met gevangenneming tenzij hij ‘ongrondwettelijke’ activiteiten zou ondernemen in Hong Kong. Ze zouden zelfs betalen voor het bezoek van Zhang aan Hong Kong in oktober 2011 om daar informatie te verzamelen over politieke activisten, waaronder een verkozen lid van het parlement in Hong Kong.
Zhang had niet bepaald de bedoeling om het vuile werk van het regime op te knappen. Hij zorgde ervoor dat de CWI-leden volledig op de hoogte waren en bereidde zich voor om China te verlaten tijdens zijn bezoek aan Hong Kong.
Deze zaak toont de brutale methoden van de Chinese dictatuur die nochtans probeert om een meer gesofisticeerd image aan te meten. Buitenlandse regeringen en multinationals laten hun kritieken op inbreuken op de mensenrechten grotendeels achterwege en blijven blind voor de toenemende repressie in het land. Wie durft in te gaan tegen het repressieve regime betaalt daar een hoge prijs voor. Alle linkse en democratische krachten moeten hen steunen en solidair zijn.
Groeiende repressie in 2011
Vandaag kent China de ergste repressie vanwege de politie sinds meer dan een decennium. Ook Amnesty International bevestigt dit. Honderden schrijvers, advocaten en activisten werden opgepakt en ‘verdwenen’. Een aantal bekende individuen zoals de artiest Ai Weiwei en de advocaat Gao Zhisheng weden opgepakt als waarschuwing aan anderen en om te benadrukken dat niemand ongenaakbaar is. De greiende repressie en het vervolgen van prominente advocaten van activisten nemen iedere illusie dat r een onafhankelijk rechtssysteem bestaat in China weg.
Eind 2011 kwamen er een reeks nieuwe rechterlijke uitspraken die de golf van repressie bevestigen. Zo werd de schrijver Chen Wei uit Sichuan veroordeeld tot negen jaar gevangenisstraf wegens “subversieve teksten”. Chen Xi uit Guizhou kreeg een gevangenisstraf van 10 jaar voor het “aanzetten tot subversieve activiteiten”. Op dit ogenblik loopt er een rechtszaak tegen een andere gekende dissident, Ni Yulan. Zij wordt in Peking vervolgd omdat ze “problemen veroorzaakte” toen ze slachtoffers van onteigeningen verdedigde.
Vorig jaar nam het Chinese budget voor interne veiligheid sterk toe, er werd maar liefst 95 miljard dollar aan besteed. Dat is meer dan het budget voor defensie. De invloed van harde voorstanders van repressie is binnen het regime toegenomen. In 2012 zijn er enkele belangrijke wijzigingen in de samenstelling van de leiding en de regeringen gepland. Tegen de achtergrond van enorme economische uitdagingen kan dat leiden tot sociale onrust. Dat is waarom het huidige regime in de praktijk vrijgeleide heeft gegeven aan de veiligheidsdiensten bij de vervolging van mogelijke oppositiestemmen.
Er zijn steeds meer mensen die verdwijnen, geheime arrestaties en andere ‘extralegale’ maatregelen die de al bijzonder beperkte mogelijkheden van meningsuiting in China verder aan banden leggen. “Dergelijke daden worden steeds openlijker uitgevoerd, verantwoordelijken doen niet eens de moeite om de schijn te wekken dat ze de wet naleven”, stelde Amnesty International in juni 2011.
De controle op het internet is opgedreven, er zijn plannen om de grootste veiligheidsdatabase ter wereld aan te leggen om de sociale controle te versterken. Er zijn nieuwe beperkingen op ‘weibo’ microblogs, deze blogs werden populair om te berichten over misbruiken en massaprotesten. Dit is allemaal onderdeel van dezelfde toename van autoritaire controle.
Repressie tegen Chinaworker.info
De afgelopen jaren was er een groei van linkse en antikapitalistische standpunten in China, net zoals dit internationaal het geval was. Steeds meer jongeren verwerpen het kapitalisme tegen de achtergrond van de wereldwijde financiële crisis en de groeiende ongelijkheid. Het Chinese regime had voorheen weinig oog voor de linkse kritiek, ze dachten dat de liberale en pro-Westerse invloeden een groter politiek gevaar vormden. Dit begon te veranderen in en rond 2008. Sindsdien is er een grotere controle op linkse groepen en individuen.
Het regime richt zich in het bijzonder tegen maoïsten, nieuw-linksen, trotskisten en anderen die opkomen voor arbeidersrechten, zeker wie opkomt voor onafhankelijke arbeidersorganisaties.
De activiteiten van Zhang Shujie en andere aanhangers van het CWI in China beperkten zich tot het schrijven en vertalen van artikels. Zhang schreef voor Chinaworker.info en het magazine ‘Socialist’. Dit magazine wordt ook in China verspreid als ondergrondse e-publicatie, tal van moedige individuen zorgen hiervoor.
Chinaworker.info is in 2004 opgezet door CWI-leden en ligt al langer onder vuur vanwege de Chinese dictatuur. De website en CWI-aanhangers hebben acties georganiseerd om stakingen in China te ondersteunen of om te protesteren tegen de extreme lage lonen en slechte arbeidsvoorwaarden. We namen de verdediging op van gearresteerde activisten. In China zijn er contacten met militanten uit de arbeidersbeweging, activisten die opkomen voor migrantenrechten, holebi-activisten en anderen die omwille van hun politieke activiteiten ‘illegaal’ tewerk moeten gaan.
De afgelopen drie jaar werden verschillende jonge arbeiders en studenten die banden hebben met Chinaworker.info opgepakt. In veel gevallen gebeurde dit op een gelijkaardige wijze als nu met Zhang Shujie. In 2009 publiceerden we een boek over de 20ste verjaardag van Tienanmen. Dit boek werd verboden in China. De regering plaatste het in de top vijf van ‘illegale politieke boeken’ van dat jaar. Een ander boek in die lijst was ‘Staatsgevangene’, de memoires van voormalige CP-leider Zhao Ziyang. Er werd bevel gegeven aan lokale autoriteiten en postkantoren om kopies van het boek op te sporen. Zhang Shujie schreef anoniem mee aan het boek.
In oktober 2009 werd CWI-lid Laurence Coates, oprichter van de website Chinaworker.info en mede-auteur van het verboden boek oer Tienanmen, de toegang tot China geweigerd. Hij werd ervan beschuldigd een “potentieel gevaar voor de nationale veiligheid” te vormen.
De repressie kan geen enkel totalitair regime recht houden eens de bevolking haar angst verloren heeft. Dat proces is momenteel bezig in China. De economie gaat steeds meer in de richting van een crisis, de vastgoedzeepbel is aan het barsten en er zijn nooit geziene schuldniveau’s. De zogenaamde ‘communistische’ dictatuur heeft gelijk als ze vreest voor de toekomst. De aanvallen op linkse critici, waaronder aanhangers van het CWI, zijn een uitdrukking van het enorme potentieel voor echte socialistische opvattingen in China. Deze opvattingen kunnen als volgt worden samengevat: voor volledige en onmiddellijke democratische rechten, het stopzetten van het eenpartijregime, vrije verkiezingen voor een revolutionaire grondwetgevende vergadering, een regering van arbeiders en arme boeren, een forse verhoging van de basislonen, beperking van de arbeidsduur tot acht uur per dag, gratis en degelijke gezondheidszorg en onderwijs, democratisch en publiek bezit en controle over de grootste bedrijven en de financiële sector.
Het geval van Zhang Shujie en duizenden anderen benadrukt de noodzaak van verzet tegen de staatsrepressie in China. We eisen de vrijlating van alle politieke gevangenen en het stopzetten van de politieterreur. Daartoe zullen we een grote campagne opstarten om de slachtoffers van vervolgingen in China te ondersteunen en in het bijzonder socialisten zoals Zhang te steunen. We zullen daarbij solidariteitsacties ondernemen en het protest tegen de staatsrepressie opvoeren.
Artikel vanop chinaworker.info