Publicaties: naar een blad van 16 pagina’s met kleur
De crisis van het kapitalisme leidt
tot een groeiende openheid voor socialistische ideeën. Uit een peiling in 27 landen blijkt dat 23% een “ander economisch systeem” verkiest boven het kapitalisme. De openheid voor een socialistisch antwoord op de crisis moet optimaal worden aangegrepen door de partij.
Ons maandblad is en blijft het uithangbord van de partij en van onze standpunten. Het is het campagneinstrument bij uitstek om geïnteresseerden aan te spreken en te overtuigen. Daarnaast brengt ons blad voor leden en sympathisanten de belangrijkste argumenten voor onze dagelijkse politieke werking en discussies.
In het kader van de verdere uitbouw en professionalisering van ons materiaal en onze werking (denk maar aan de vlaggen, verkiezingspamfletten,…) kan ons maandblad niet achterblijven. Het moet dé referentie bij uitstek worden, een blad dat overal aanwezig is en ook buiten het eigen netwerk zichtbaar is.
Propaganda, agitatie, organisatie
De afgelopen 20 jaar hebben we quasi steeds gewerkt met een maandblad van 12 pagina’s – met een uitzondering in de tweede helft van de jaren 1990 toen een tijdlang met 8 pagina’s werd gewerkt. Sinds 1995 publiceren we ook een Franstalig blad, aanvankelijk op 8 pagina’s en nadien eveneens op 12. Het feit dat wij als enigen ter linkerzijde blijven vasthouden aan een blad dat zowel gericht is op bredere lagen, het versterken van bewegingen (onder meer door concrete voorstellen te doen inzake programma en strijdmethoden) als het organiseren van de eigen rangen is een belangrijke verworvenheid. Anderen hebben stappen achteruit gezet tot erg onregelmatige opiniebladen (Rood en in mindere mate Vonk) of een op een intern publiek gericht magazine (Solidair). Dat wij als enigen nog militante verkopen houden op straat, tijdens betogingen, deur-aandeur, aan bedrijven,… is dan ook geen toeval.
De komst van het internet biedt de mogelijkheid om op een snellere manier verslagen, informatie en analyses te brengen. Het is een nuttig instrument om de leden en periferie argumenten aan te bieden en om verslagen te publiceren – een instrument waarvan onze partij overigens optimaal gebruik maakt (met een dagelijkse website + een nieuwsbrief naar alle contacten). Net zoals internet en gratis kranten de traditionele dagbladen niet hebben doen verdwijnen, vervangt het internet ook de rol van een revolutionair blad niet. Internet is minder een instrument om campagne mee te voeren, er is een vrijblijvender en minder direct contact (terwijl de discussies tijdens een bladverkoop ons een beter beeld geven van wat leeft en welke argumenten we kunnen gebruiken). De snelheid van het internet leidt wel tot een aangepaste balans in ons blad: minder verslagen, minder nieuwsfeiten op zich en meer analyse.
Ons blad speelt een cruciale rol in tussenkomsten van de partij. Dit blijkt bijzonder scherp in strijdbewegingen of grote betogingen. De afgelopen jaren zijn we er in geslaagd om de verkoop van ons blad op grote syndicale betogingen op te drijven tot 300-400 of zelfs 500 exemplaren. Ook in de anti-oorlogsbetogingen of op anti-NSV betogingen kunnen we een groot aantal kranten verkopen. Een lokale strijdbeweging als de acties bij het Luikse Tecteo zorgden ervoor dat we in september ruim 120 exemplaren verkochten aan arbeiders van Tecteo (en ook de maanden nadien nog een 40-tal). De basis daarvoor was onze systematische aanwezigheid, pamfletten, artikels en verslagen op de website en het feit dat we niet alleen verslag uitbrachten maar ook ideeën aanboden om vooruit te gaan met de acties. Individuele leden kunnen het gebruiken om discussies met hun collega’s te voeren (zo verkocht P. in de Franstalige onderwijsbeweging tot 30 nummers aan zijn collega’s!). Het blad is ook een nuttig aanspreekmiddel op stands in de stadscentra.
De crisis van het kapitalisme zorgt voor een groeiende invraagstelling van het kapitalisme en grotere openheid voor discussie over een socialistisch alternatief. Dat blijkt uit interventies op straat of de ALS-meetings eerder dit jaar. We hebben nood aan voldoende aangepast materiaal om daarop in te spelen.
Hoe het blad verbeteren?
De belangrijkste opmerkingen op ons blad vandaag hebben betrekking op de balans tussen materiaal voor een nieuw publiek tegenover een oriëntatie op een regelmatig lezerspubliek. Een aantal kameraden zou dit samenvatten als “we lezen iedere maand hetzelfde”, nog anderen stellen dat ze de site wel volgen. Deze argumenten zijn ten onrechte. Belangrijke nieuwe elementen die onze analyses versterken, worden het eerst en het meest bediscussieerd en gebalanceerd gebracht in ons blad.
Wat wel klopt, is dat het op 12 pagina’s moeilijk is om een balans te vinden tussen verschillende lezerspublieken. Op de eerste plaats hebben wij steeds een oriëntatie op een breder publiek: argumenten waarmee een arbeider of jongere in zijn of haar omgeving zelf aan de slag kan. We proberen dit te doen rond de cruciale punten van discussie en/of campagnes waarin we betrokken zijn. Aangezien de ruimte beperkt is, betekent dit dat we veel op dezelfde thema’s terugkomen: werk, lonen, algemene politieke situatie, onderwijs, sans-papiers, anti-racisme, onderwijs,…
Het uitbreiden van het aantal pagina’s moet ons in staat stellen om meer thema’s aan te boren en dit ook op een meer originele wijze te doen. Het uitbreiden van het blad kan ofwel door de regelmaat op te drijven ofwel door het aantal pagina’s uit te breiden. Tweewekelijks acht pagina’s publiceren, is (moeilijk) mogelijk maar zou qua balans betekenen dat er minder ruimte is om op een aantal weerkerende thema’s in te gaan. Bovendien is het organisatorisch niet makkelijk onder meer om alles van redactie, vertalingen, opmaak,… georganiseerd te krijgen. Voor een tweewekelijks blad in beide landstalen zouden we een extra fulltimer nodig hebben. Bovendien zou een sterkere structuur inzake verkoop en distributie noodzakelijk zijn.
Het belangrijkste argument om voor 16 pagina’s te kiezen, heeft met de balans in het blad te maken: maandelijks 16 pagina’s biedt de ruimte om ook andere thema’s aan te snijden en via die weg het blad aantrekkelijker te maken met bijvoorbeeld ook meer vaste rubrieken (columns, nieuws van over de taalgrens, lokaal nieuws,…).
Concreet stellen we voor om de extra ruimte als volgt te benutten:
-1 pagina sociaal (asiel, vrouwen, holebi,…) en lokaal nieuws met mogelijk een vaste rubriek met nieuws vanuit Vlaanderen langs Franstalige kant en vice versa
-1 pagina “thema” dat maandelijks afwisselend kan zijn: bvb een interview of een minidossier
-1 pagina extra internationaal met vaste rubriek over CWI-nieuws en het Europees parlement
-1 pagina cultuur met recensies, cartoon, column, sport,…
-Door het programmablok van de organisatorische naar de “culturele” pagina te brengen, is er meer ruimte voor partijnieuws
-Door een aantal thema’s als asiel op een “sociale” pagina te plaatsen, is er meer ruimte op de jongerenpagina’s alsook op de politieke pagina’s
-Indien er meer syndicaal nieuws is, kan de extra “thema”-pagina daarvoor worden gebruikt
Om dit blad aantrekkelijker te maken, willen we kleur op voor-en achterpagina. Het meinummer waarin rood werd gebruikt op de voor- en achterpagina werd bijzonder goed onthaald, ook al was de rol van kleur nog beperkt. Om ons materiaal verder te professionaliseren (naast professionelere pamfletten, vlaggen,…) is kleur belangrijk: het geeft een beeld van een professionele partij in de plaats van een kleine groep.
Praktische gevolgen van een 16 pagina blad
Een stap vooruit inzake onze publicaties betekent dat we ons beter moeten organiseren. Op dit ogenblik is het realiseren van de publicatie van twee maandbladen al een gevecht dat iedere maand wordt gevoerd. Om 16 pagina’s te produceren, is een grotere betrokkenheid noodzakelijk. Dit moet bovendien ook worden gebruikt als vormend element.
– de praktische organisatie van de bladproductie dient anders te verlopen: er is nood aan meer betrokkenheid, meer tijd voor een aantal artikels en dossiers die minder aan de actualiteit gebonden zijn.
Hierbij is het nodig om een aantal nieuwe leden te betrekken zowel voor schrijven, redactie, lay-out als nalezen. Er is nood aan een vast productieteam naast losse medewerkers.
De redactie moet flexibeler verlopen: in de plaats van een maandelijkse vergadering waar weinig tijd is, moet er op basis van de wekelijkse bijeenkomst van fulltimers die rond publicaties werken een mailing komen met voorstellen voor website + blad waarbij er telefonisch en/of emailcontact is met centrale verantwoordelijken in het redactieteam. In de plaats van een maandelijkse redactievergadering, zouden we werken met een tweemaandelijkse tot driemaandelijkse publicatievergadering die zowel ingaat op redactie, distributie, blad, website, evaluatie van vorige edities,…
Tijdens de bladproductie zelf zal er telkens op zaterdagvoormiddag een redactievergadering zijn om de grote lijnen van het blad te bespreken, een taakverdeling op te maken alsook beslissingen te nemen over grafische elementen zoals inzake de voorpagina. Dit is een politieke en praktische discussie.
– De distributie dient professioneler te worden georganiseerd met een abonnementencampagne en een goede opvolging van de verkoop. Een abonnementencampagne vanaf januari-februari moet ook het voorstel omvatten om een maandelijkse doorlopende opdracht te nemen. Dat is ook belangrijk om van onze periferie een sympathisantenbijdrage te vragen in de vorm van een abo/steunabo.
– De prijs van het blad moet bekeken worden. Het opdrijven van het aantal pagina’s, kleur en machinaal laten plooien betekent bijna een verdubbeling van de productieprijs, hoe hoger de oplage hoe beperkter het prijsverschil natuurlijk. De actuele prijs van het blad is onveranderd sinds 1996 toen we van 30 frank naar 40 frank gingen. Destijds volgde de prijs van ons blad de prijs van een pint bier waarbij we ook aan jongeren vroegen om één pintje minder te drinken en een blad te kopen. Als we geen verlies willen maken op het blad moeten we naar 2 euro gaan. Dat is mogelijk en zou ons in staat stellen om lange tijd een stabiele prijs te hebben (zoals de afgelopen 13 jaar).
– De naam. Als we de naam van het blad ter discussie stellen, is het lanceren van het uitgebreidere blad een goede gelegenheid. Reeds op het congres stelden we dat “Alternative Socialiste” langs Franstalige kant niet langer optimaal is. Ook langs Nederlandstalige kant is “Socialistisch Links” geen ideale naam.
De naam van het blad moet aansluiten bij deze van de partij (we hebben niet de mogelijkheid om twee verschillende namen bekend te maken) met langs Nederlandstalige en Franstalige kant een gelijkaardige naam.
Franstalig: “Alternative Socialiste” voldoet absoluut niet meer. In navolging met de partijnaam is “Lutte Socialiste” een betere optie. Dat is de enige mogelijkheid voor een naam die aansluit bij PSL en voldoende gelieerd is aan de Nederlandstalige naam.
Nederlandstalig: “De Linkse Socialist” – we zijn met de naamsverandering naar LSP meer systematisch de term “linkse socialisten” gaan gebruiken. Door een kleine wijziging aan te brengen in de naam – van “socialistisch links” naar “linkse socialist” – wordt de band met de partijnaam en de uitdrukking “linkse socialisten” behouden.
– De campagne om het nieuwe blad te lanceren, is van cruciaal belang. Daartoe hebben we nood aan volgende initiatieven:
een nationale bijeenkomst van iedereen die rond het blad en publicaties werkt (verantwoordelijken voor redactie, distributie,…) op 13 december in De Kriekelaar. Op de agenda van deze vergadering: discussie over media, voorstelling van nieuwe blad, redactie + distributie
tegen de nationale bijeenkomst een voorstel van nulnummer en materiaal om vanaf januari een abonnementencampagne te voeren
februari: nieuwe blad
voor februari: planning om het lanceren van het blad te laten begeleiden met een uitgebreide planning voor militante verkoop
Dit project voor ons maandblad moet ons in staat stellen om niet alleen de traditie van een militant socialistisch blad verder te zetten, maar ook om dit verder uit te werken en te actualiseren in een inhoudelijk en vormelijk beter blad.