Antwoord namens het UB op de 3 teksten/resoluties uit Luik mbt het project publicaties

1. De ondertekenaars van de verschillende teksten hebben, samen met andere kameraden uit Luik, bijgedragen aan een belangrijke traditie van militante bladverkoop in de regio Luik. We waarderen deze inspanning en beseffen dat hun bijdrages tot debat in eerste instantie zijn ingegeven door betrokkenheid bij de werking rond het blad en hun intentie om een zo goed mogelijk instrument ter beschikking te hebben voor de uitbouw van onze partij. Het UB is het echter oneens met hun teksten en voorstellen. We denken immers dat die gebaseerd zijn op een misverstand over het verloop van het democratisch beslissingsproces binnen de partij en inschattiingsfouten over de beslissingen van het Nationaal Congres en het Nationaal Comité. Hoe meer we het voorstel van de afdeling Luik–openbare diensten en de oproep voor een democratisch debat over de naam van het blad herlezen, hoe meer we ervan overtuigd zijn, dat de echte discussie die hier wordt aangegaan naar aanleiding van de naamsverandering van het blad, nog steeds die is over het meningsverschil mbt de naamsverandering van de partij. Die laatste opmerking is niet van toepassing op de motie, die drukt volgens ons vooral een verkeerde opvatting uit over de wijze waarop de partij haar democratisch beslissingsproces in het algemeen organiseert en in deze kwestie in het bijzonder.

2. De tekst ‘voor een democratisch debat’ stelt: “De keuze van een naam voor het blad belangt alle leden van de partij aan. Wij denken dus dat een breed en democratisch debat in de partij georganiseerd moet worden over de kwestie van de naamsverandering.” De motie bouwt daarop voort. Wie kan daar nu op tegen zijn? Maar wat is dat, een breed en democratisch debat?

3. Naar aanleiding van haar tweejaarlijks congres van december 2008 trok de partij een dergelijk debat op gang. Op basis van de historische ervaring van de arbeidersbeweging, van decennia opbouw van het CWI, de ervaringen in onze zusterpartijen en de opbouw van de eigen partij, van talloze controversiële discussies, van gestolde praktijk dus (in het frans: op basis van uit de praktijk afgeleide tendentiêle wetten), hebben we daarvoor goed gemotiveerde en toch voldoende flexibele procedures ontwikkeld. Die zijn erop gericht, zoals elk aspect van onze werking, om alle leden maximaal te betrekken bij de besluitvorming en de uitvoering ervan. Wat houden die procedures in, die de democratie garanderen op de manier zoals wij dat zien, ttz niet op een formele, abstract theoretische manier, maar als een door de praktijk geboetseerde, gecorrigeerde en voortdurend aan de ontwikkelingen aangepaste methode?

4. Het begint met het uitwerken van een politieke analyse op basis van de gebundelde kennis en ervaring van heel de partij zodat we een idee kunnen ontwikkelen van de meest waarschijnlijke vooruitzichten. Daaruit worden taken, prioriteiten en doelstellingen gedistilleerd, geschraagd door minitieuze en gecontroleerde verslagen over de afgelopen periode. Liefst worden die verslagen gekaderd in een langere periode, zodat we de richting van het proces van opbouw kunnen inschatten. Een uittredende leiding die deze oefening in aanloop van een congresperiode zou verwaarlozen is enkel formeel democratisch. Vrijheid zei Marx, is inzicht in noodzakelijkheid. Dat wil zeggen dat de leiding alle instrumenten moet aanreiken die een democratisch beslissingsproces mogelijk maken. Dit collectieve werkstuk werd aangevat in juli 2008, dat is 5 maand voor het congres. Aangezien we in een tweetalig land leven waarin echte democratie bijkomende voorwaarden vereist, worden teksten onmiddelijk vertaald zodat alle leden van het door het voorgaande congres verkozen NC vanaf september, 3 maand voor het congres, de beschikbare teksten kunnen beoordelen, amenderen en/of aanvullen.

5. Dat werk moet klaar zijn minstens 6 weken voor het congres, in 2008 waren het er acht. Onze statuten voorzien immers een discussieperiode van 6 weken voorafgaand aan het congres waarin alle leden zich intens verdiepen in de analyses, vooruitzichten, taken, prioriteiten, doelstellingen en voorstellen. Door studie en discussie, getoetst aan de eigen praktijk, worden ze verondersteld voldoende voorbereid deel te kunnen nemen aan het congres zelf. Om echte discussie op het congres mogelijk te maken, verkiezen de afdelingen à rato van de leden die in orde zijn met hun ledenbijdragen, een aantal afgevaardigden, mensen waarvan ze de de sterktes en de zwaktes kennen en die de afdeling beschouwt als de beste woordvoerders van elke in de afdeling aanwezige trend. Ze nemen deel aan het congres zonder vooroordeel. Met de bedoeling zich te verrijken aan de bundeling van de inzichten van alle afdelingen en zonder een bindend mandaat, want het congres is souverein. Op basis van deze discussies, inzichten en uiteindelijke beslissingen verkiezen ze een nationale leiding, liefst een ploeg, die behalve haar deelname zoals ieder lid aan de dagelijkse uitvoering in het kader van zijn/haar afdeling, ook nog, de taak op zich neemt om het congres na haar ontbinding te blijven vertegenwoordigen tot een volgend congres haar van die taak ontlast. Voor die taak zal ze op het volgende congres ter verantwoording geroepen worden. De statuten voorzien welomschreven procedures om desnoods een bijzonder congres bijeen te roepen.

6. Een dergelijke intensieve oefening in democratie vond plaats tussen juli en december 2008. De teksten daarvan verschenen in de interne bulletins nr 30, 31 en 32 en kunnen nog steeds op eenvoudige aanvraag worden aangekocht. Tijdens die intensieve discussieperiode werd ook het debat gevoerd over de naamsverandering van MAS naar PSL. In de inleiding tot bulletin nr. 31, waarin het uittredende NC haar voorstel tot naamsverandering publiceerde, staat onder de titel ‘Teksten van het congres’: “De teksten van het congres waren ruim vooraf klaar. In principe krijgen alle leden 8 weken de tijd om de perspectieventekst te bestuderen en 6 weken om de organisatorische resoluties te beoordelen. Verwacht wordt van iedere afdeling dat ze op meerdere vergaderingen de teksten bediscussieert.Als bepaalde passages te moeilijk zijn, aarzel dan niet om het afdelingscomité, de districtscomité’s en bureau’s of de leden van het nationaal comité of van het UB om uitleg te vragen. Deze teksten zijn werkinstrumenten waarvan we twee jaar lang actief gebruik zullen maken.Kortom: zelfs al ben je er op het congres nog niet helemaal uit, aarzel dan evenmin nadien om verdere opheldering te vragen. Amendementen blijven mogelijk tot op het congres. We vragen er weliswaar rekening mee te houden dat we een tweetalige partij zijn en dus niet tot de laatste moment te wachten vooraleer amendementen aan het UB kenbaar te maken. Laattijdigheid bij het indienen van amendementen maakt de aanvaarding ervan echt niet waarschijnlijker, integendeel. De bedoeling is om de tekst op te helderen, niet om amendementen er bij gebrek aan discussie door te jagen.”

7. We hebben de beslissingen van het congres recent ter herinnering aan de NC-leden doorgestuurd. Daaruit blijkt dat een overgrote meerderheid, 80% van alle aanwezigen, 83% van alle afgevaardigden en 74% van de Franstalige afgevaardigden kozen voor de naam PSL. Dat zijn meerderheden waarmee zelfs burgerlijke parlementen een grondwetsherziening gestemd krijgen, en dat op een congres dat inzake kennis van de materie en voorbereiding uniek is in België. We hebben niet de indruk dat die naam sindsdien een hinderpaal is geworden voor onze interventie. De laatste paragraaf van de tekst over de naam gaat als volgt: “… de naam van ons blad veranderen in “Lutte Socialiste” om dezelfde redenen waarom we de naam “Alternative Socialiste” kozen. We denken dat we niet voldoende capaciteiten hebben om een blad te populariseren dat niet dezelfde naam heeft als de partij en om te verzekeren dat het blad met de partij geïndentificeerd wordt.”.

8. Hiermee verwezen we naar een beslissing uit 2001, toen we voor ons blad de naam Alternative Socialiste kozen, om die zo nauw mogelijk te doen aanleunen bij de naam van de partij, Mouvement pour une Alternative Socialiste. Dat betekent echter niet dat die kleine paragraaf onze enige argumentatie was voor ‘Lutte Socialiste’ als naam van ons blad. Integendeel, heel die tekst is één en al argumentatie voor die combinatie: PSL voor de partij en LS voor het blad. Kortom een naam die onze overgangsbenadering naar ons oordeel perfect weerspiegelt en tegelijk rekening houdt met de specifieke tradities van de arbeidersbeweging in Franstalig België. Waarom zou het UB na het NC van 28 en 29 november een nieuwe tekst ten voordele van Lutte Socialiste schrijven zoals de ‘tekst voor een democratisch debat over de naam van het blad’ vraagt, als het NC er in november 2008 al een goedgekeurd heeft met een wat ons betreft voldoende argumentatie.

9. In de congresperiode werd wel degelijk de discussie gevoerd over de naam van het blad, in tegenstelling tot wat de ondertekenaars van de tekst beweren, omdat deze niet los te zien is van de naam van de partij. De discussie werd gevoerd, maar de beslissing werd overgelaten aan het nieuw verkozen Nationaal Comité. Dit was ingegeven door de bekommernis van een Brusselse kameraad, dat Lutte Socialiste mogelijk beschouwd zou worden als een blad enkel bestemd voor strijdbare syndicalisten en activisten en niet voor een breder publiek bestemd was. We wilden wie dat wenste nog even de kans geven om met een overtuigend alternatief te ontwikkelen. De vraag was dus of het gebruik van de term Lutte in de naam van het blad opportuun was, of een drempel zou kunnen vormen voor een breder publiek.

10. Op het Nationaal Congres kreeg het verkozen Nationaal Comité het mandaat om de beslissingen van het Congres om te zetten in de praktijk. Op het Nationaal Comité van 29 en 30 augustus 2009 werd een eerste discussie gevoerd over de nood aan een project voor onze publicaties. Zoals later in de tekst “publicaties, naar een blad van 16 pagina’s en kleur” werd gesteld: “De crisis van het kapitalisme zorgt voor een groeiende invraagstelling van het kapitalisme en grotere openheid voor discussie over een socialistisch alternatief. Dat blijkt uit interventies op straat of de ALS-meetings eerder dit jaar. We hebben nood aan voldoende aangepast materiaal om daarop in te spelen.” (…) “In het kader van de verdere uitbouw en professionalisering van ons materiaal en onze werking (denk maar aan de vlaggen, verkiezingspamfletten,…) kan ons maandblad niet achterblijven. Het moet dé referentie bij uitstek worden, een blad dat overal aanwezig is en ook buiten het eigen netwerk zichtbaar is.”

11. Hiermee nam het Nationaal Comité het initiatief om voor het blad een ambitieus project voor te bereiden waarvan enkele elementen waren: de stap van 12 naar 16 pagina’s, kleur op voor-en achterpagina, een blad dat geplooid wordt bij de drukker, …. kortom het blad centraal stellen in de werking van de partij, er op een meer offensieve manier mee naar buiten treden, als voorwaarde om een kwalitatieve stap vooruit te zetten.

12. Op dat Nationaal Comité werd het principe gestemd om van 12 naar 16 pagina’s te gaan en werd beslist om op het volgende Nationaal Comité van 28 en 29 november een uitgewerkt project in detail te bespreken. Aangezien de naam van het blad nog steeds aangepast moest worden aan de naamsverandering van de partij, was het evident dat dit deel zou zijn van het project.

13. In hun tekst stellen de ondertekenaars dat: “gedurende een jaar, deze kwestie niet meer werd bediscussieerd. Met 6 maanden actieve verkiezingscampagne en de afwezigheid van elke stimulans vanwege het UB, werd deze kwestie nergens bediscussieerd, behalve misschien in het UB. Het komt dus niet als een verrassing dat er sindsdien geen enkel voorstel werd ontwikkeld gedurende een jaar.”

14. De beslissing van het congres bevatte een duidelijke vraag aan kameraden die twijfels hadden geuit bij het gebruik van de term Lutte voor het blad, om een alternatief te formuleren. In individuele gesprekken sinds het congres, ook met de kameraden uit Brussel en Luik, werd het onderwerp meermaals aangekaart. Op geen enkel moment gaven ze te kennen een alternatief op Lutte Socialiste te hebben.

Het NC van 28 en 29 november

15. Aangezien er geen alternatief voorstel kwam, hernam de tekst publicaties, die op het NC van 28 en 29 november unaniem werd aangenomen, en nadien werd verspreid naar alle districten en afdelingen, het enige voorstel “Lutte Socialiste”.

16. In de tekst “voor een democratisch debat” wordt de beslissing van het NC als volgt voorgesteld: “Op vraag van Jean werd het idee aanvaard om een discussie te lanceren in de partij over de naam van het blad. Het NC stemde voor Lutte Socialiste als voorstel aan de leden. Op basis van de reacties van de leden, kreeg het UB de bevoegdheid een beslissing te nemen voor het verschijnen van het eerste nummer van het blad in haar nieuwe formule in februari” En verder: “Sindsdien heeft het UB niets gedaan om deze discussie te organiseren: geen verspreiding van een tekst die de argumenten voor LS voorstelde, geen oproep aan de leden tot alternatieve voorstellen, geen duidelijk discussiekader. Elke afdeling had in de feiten de vrijheid om zelf te kiezen hoe de discussie over dit onderwerp werd gevoerd.”

17. Deze 2 paragrafen zijn een verkeerde voorstelling van de feiten. Het is niet zo dat er beslist werd om een discussie te lanceren in de partij over de voorstellen voor het project rond het blad, enkel omdat Jean daarom gevraagd had. Beslissingen van het NC worden altijd gevolgd door discussies in alle afdelingen. Elk lid mag er van uitgaan dat op zijn/haar afdeling verslag gegeven wordt van de belangrijkste discussies op het NC en haar beslissingen. Op het NC eind november werd beslist om de naam van het blad te veranderen naar Lutte Socialiste en De Linkse Socialist. Deze stemming was unaniem. Op vraag van Jean èn andere kameraden werd bij deze stemming opgemerkt dat indien uit consultatie in de afdelingen zou blijken dat er grote tegenstand was, het UB die beslissing mocht uitstellen. Deze uitzondering werd, op een tegenstem na, unaniem goedgekeurd. Er werd dus aan de NC-leden gevraagd deze beslissing af te toetsen in de partij.

18. Deze interpretatie van de beslissing word niet enkel door het UB gedragen. Om maar één voorbeeld te geven: op maandag 30 november wordt om 14u door de districtsvoorzitter van Vlaanderen een mail verstuurd aan de afdelingsvoorzitters en aan het districtsbureau met de vraag de tekst in bijlage over publicaties “die verder zal worden besproken op de publicatievergadering van 13 december, reeds op de afdeling te brengen.“ De mail gaat verder: “De volledige tekst, inclusief de naamsverandering, werd goedgekeurd en nu voorgelegd aan de leden. Het NC kreeg op het laatste nationaal congres het mandaat van het congres om knopen door te hakken rond de naam: dit is gebeurd, maar er wordt een toetsingsfase aan gekoppeld.”.

19. In de conclusie van hun tekst schrijven de kameraden uit Luik: “vandaag beslissen om de naam van het blad te veranderen op een moment dat het officiële voorstel geen enthousiaste steun krijgt en er alternatieve voorstellen bestaan, is volgens ons een grote politieke fout en een gemiste kans om de deelname en het denkproces van de leden te ontwikkelen en zal ongetwijfdeld een demobilisatie met zich meebrengen.”

20. Elke verandering in het functioneren van of in de instrumenten van de partij brengt altijd debat, twijfel en aarzeling met zich mee. Ook langs Nederlandstalige kant zijn er kameraden die hun twijfel hebben geuit over delen van het project rond het blad. Zo stelden enkele kameraden dat de prijsverhoging een rem zou kunnen zijn voor de verkoop. Anderen stelden het gebruik van kleur op de voor-en achterpagina in vraag en nog anderen de noodzaak om de naam te veranderen naar De Linkse Socialist. Dat is normaal. Het is onmogelijk om bij iedereen de twijfels over elk aspect van het project weg te nemen. Maar de discussie is wel degelijk gevoerd en de overgrote meerderheid van kameraden hebben hun goedkeuring kenbaar gemaakt over de grote lijnen van het project.

21. We zijn vandaag woensdag 13 januari. Er zijn meer dan 6 weken verstreken sinds het NC van november. De discussies werden op de afdelingen gevoerd. Er werd een nationale publicatievergadering georganiseerd op 13 december, waar ook eventuele alternatieven konden voorgesteld worden. Er waren veel vragen, maar een alternatief voorstel was niet aanwezig. Op een algemene vergadering in Luik op 23 december, hoorden we voor het eerst het alternatieve voorstel voor de naam “La Lutte” opduiken. Het UB vroeg om deel te kunnen nemen aan het districtcomite van 9 januari, met de idee om de discussie met de kameraden te voeren. Geert C was aanwezig namens het UB, maar tot zijn verbazing werd er met geen woord gesproken in de organisatorische inleiding over het nieuwe project publicaties, noch over enige twijfels betreft de naamsverandering. Slechts één kameraad kwam tussen in de discussie om de naamsverandering in vraag te stellen en de alternatieve naam voor te stellen, La Lutte. Tot een echt debat kwam het niet. Op zaterdag 16 januari gaat een werkdag door op het nationale secretariaat om de nieuwe lay-out van het blad op punt te stellen.

La lutte

22. Opvallend in de argumentatie voor La Lutte, zoals beschreven in de tekst ‘voorstel voor verandering van naam voor het blad’, is dat de gebruikte argumentatie niet enkel opgaat voor Lutte Socialiste, maar net zo goed voor de naam van de partij. In werkelijkheid gaat het meningsverschil over politieke oriëntatie en het gebruik van een overgangsbenadering, net hetgeen de naam PSL uitdrukt.

23. De tekst beargumenteert dat ‘Lutte Socialiste’, “de inherente verwarring niet oplost over het woord ‘socialiste’. In de verkoop van ons blad komt aan het licht dat een groot aantal personen ons verwarren met de PS”. Het wordt nog duidelijker enkele zinnen later: “…hoeveel discussies missen we niet door het gebruik van deze naam”. Is het werkelijk zo dat we in de praktijk, bij onze politieke tussenkomsten op straat, in betogingen en strijd, … er niet in slagen met de naam van de partij het verschil te maken tussen ons en de PS? Was de naam een rem in onze tussenkomst bij Tecteo, of misschien eerder een hulpmiddel om het oor te vinden en ons te positioneren links van de PS? Was het geen obstakel voor het vakbondsapparaat om ons het traditionele extreme ticket op te kleven? Wij zijn ervan overtuigd dat het een hulpmiddel was. We kwamen niet over als een voor de arbeidersklasse “vreemde” partij. In onze naam en onze politieke benadering en actie sloten we aan bij de beste tradities van de socialistische beweging zoals die herkend worden door de arbeidersklasse en verbonden dit aan een concreet programma en perspectief van strijd.

24. Voor de naam van de partij werd op het congres niet enkel expliciet gekozen om de term ‘socialiste’ in de naam op te nemen, maar zelfs de term ‘parti socialiste’. Een overgrote meerderheid koos ervoor om de partij als volgt te positioneren: “De keuze voor ‘Parti Socialiste de Lutte’ positioneert ons op een duidelijke manier op de politieke kaart, zoals LSP ons duidelijk links van de SP.a positioneert.”. Wat verder: “PSL refereert naar het collectief bewustzijn van brede lagen van arbeiders, is makkelijk te herkennen en positioneert ons direct op de huidige politieke kaart.” En nog: “Met PSL refereren we direct naar de erfenis en naar de beste tradities van de arbeidersbeweging in Wallonië en in Brussel. Als de PS zelf niet van naam verandert, is dat omdat zij het enorme voordeel inzien een naam te houden die hen linkt met de arbeidersbeweging en haar geschiedenis.”. Maar we voegen er zoals in de Nederlandstalige naam een adjectief aan toe, Parti Socialiste de Lutte, om duidelijk het verschil te maken met de bestaande PS.

25. Het oplossen van de verwarring mbt de term socialisme kan enkel gebeuren op basis van klassenstrijd en door de ontwikkeling van een revolutionaire massapartij. Deze kan de strijd aangaan om de term socialisme haar correcte revolutionaire invulling te geven. Maar om die strijd in de toekomst succesvol te kunnen voeren moeten we vandaag reeds beginnen om de term ‘socialisme’ op te eisen en er een eigen verstaanbare invulling aan geven, in Vlaanderen Links Socialisme, in Franstalig België Socialisme de Lutte. Lutte Socialiste als naam voor ons blad sluit het beste aan bij deze orientatie en maakt de duidelijke link met de naam van de partij.

Socialisme.be?

26. De naam ‘socialisme.be’ is in informele discussies opgedoken bij verschillende kameraden, zowel in het NC als daarbuiten, zowel in nederlandstalig als franstalig België. Volgens ons heeft die naam verschillende beperkingen. Eerst en vooral zou het betekenen dat we de term socialisme zonder specificatie of adjectief als ‘links’ of ‘lutte’ aannemen, wat de verwarring in de samenleving niet helpt wegwerken. Het maakt de link met de partij niet en daarbij lijkt ons een naam die verwijst naar een internetnaam eerder van toepassing voor een magazine dan voor een krant.

Overgangsbenadering

27. De tekst ter verdediging van La Lutte heeft alle kenmerken van een minimum-maximum benadering en mist de gevoeligheid van een overgangsbenadering. Puntje twee begint met de stellen dat “‘Lutte pour le Socialisme’ zin heeft, ons politiek project samenvat, maar te ideologisch is.” We zien niet in wat hieraan te ideologisch zou zijn. Ideologie is hier niet het probleem, maar het feit dat onze naam, ons visitekaartje, al meteen uitpakt met de conclusie van ons programma. Lutte Socialiste is niet minder ideologisch, sluit aan bij de strijd, maar geeft onze interventie daarin een specifiek socialistisch karakter, de richting als het ware, zonder ons einddoel als uitgangspunt te maken. Een paar zinnen later komt echter de andere kant, het minimumprogramma binnen sluipen. Dan heet het “Steunen we enkel die strijd die een socialistisch karakter of discours heeft?” Uiteraard niet, maar betekent dit dan, dat we onze specifieke socialistische invalshoek tijdens deze tussenkomsten laten varen?

28. In een tekst die op het Nationaal Congres pleitte voor de naam Parti Socialiste de Gauche ipv Parti Socialiste de Lutte schrijven drie kameraden, die ook de huidige tekst ‘voor een democratisch debat’ ondertekenen, en een andere kameraad, nog dat het woord socialistisch in de naam van de partij “absoluut noodzakelijk is” en dat ze in die zin akkoord gingen met het voorstel van het toenmalige NC. Zijn zij daarover van mening veranderd en verdedigen ze vandaag dat in de naam van het blad of de partij het woord socialiste moet vermeden worden. Of moet een meningsverschil in spreidstand overbrugd worden door een hoofdtitel met het minimumprgramma “La lutte” en een ondertitel met het maximumprogramma “Pour le Socialisme”.

Democratisch debat?

29. Het UB wordt in de tekst ‘voor een democratisch debat ‘ verweten het afgelopen jaar niets ondernomen te hebben om het debat te stimuleren, er op het laatste NC van uitgegaan te zijn dat de beslissing snel kon worden afgehandeld zonder er veel woorden aan vuil te maken, de kameraden voor een fait accompli te hebben geplaatst op basis van de nieuwjaarsbrief en uiteindelijk ook de discussie niet te willen aangaan met de kameraden van de afdeling Luik – openbare diensten.

30. Het is met een zekere verrassing dat we kennis nemen van deze stellingen. Op 13 december ging een lang aangekondigde nationale publicatievergadering door om op basis van de beslissing van het NC de discussie te kunnen voeren met de verantwoordelijken voor het blad op districts-en afdelingsniveau. Op deze vergadering drukten sommige leden hun twijfel uit over delen van het project, zoals de prijs, het gebruik van kleur en de naam. Een kameraad uit Gent opperde de naam ‘socialisme.be’ , maar op geen enkel moment gaven de kameraden uit Luik uitdrukking van hun verzet tegen de naamsverandering.

31. Bij het versturen van de nieuwjaarsbrief stelde het UB de vraag of het niet opportuun zou zijn om direct aan alle leden ook een nieuw abo-formulier op te sturen en op die manier reeds voor de bladcampagne van start gaat, enkele leden te overtuigen hun abonnement in orde te brengen. Met deze briefing werd het ontwerpformulier rondgestuurd dat ook reeds op 13 december aan de vergadering was voorgesteld. Dat op dit formulier de naam van het blad Lutte Socialiste is, lijkt voor iedereen evident gezien de beslissing van het NC. Indien het UB toch verplicht zou zijn de naamsverandering die door het NC werd beslist niet uit te voeren vanaf het februari-nummer dan zal geen enkel lid het in zijn hoofd halen om daar tegen te argumenteren vanwege deze nieuwjaarsbrief aan de leden. Op dezelfde manier betekent deze brief geen fait accompli om op de beslissing van het NC terug te kunnen komen. En daarbij kan nog worden toegevoegd dat op het moment van de verzending op 23 december, 4 weken na het NC, nog geen alternatief op de NC beslissing naar voor werd gebracht.

32. Tegen het einde van de maand december werd het UB op de hoogte gebracht dat de naamsverandering van het blad tot controverse leed in één van de afdelingen in Luik. Nicolas, die deel uitmaakt van het UB, heeft op verschillende momenten individuele discussies gehad met Jean om deze controverse uit te discussiëren. Het debat is ook gevoerd op het districtsbureau van 29 december. Aangezien Nicolas op 1 januari vertrokken is op reis heeft het UB gevraagd aan de districtsvoorzitter van het district Luik om Geert als hoofdredacteur van het blad en UB-lid uit te nodigen op het districtscomité van 9 januari zodat hij kon deelnemen aan de discussie over het blad. Op die vergadering van het districtscomité is geen enkele van de drie teksten aan bod gekomen of vermeld geweest en is het debat over het blad niet aangesneden. Enkel één ondertekenaar van de drie teksten kwam erover tussen, maar van teksten was er toen geen sprake. We hoeven er dan wellicht geen tekening bij te maken dat de verbazing groot was om dinsdagochtend 12 januari deze teksten te ontvangen en de beschulidiging te lezen dat het UB niet bereid zou zijn het debat met de afdeling Luik – openbare diensten te voeren.

Serieuze twijfels over democratisch functioneren

33. De tekst ‘voor een democratisch debat’ eindigt als volgt: “Op een moment waarbij meerdere leden reeds serieuze twijfels hebben over het democratisch functioneren van de partij ». Dit staat vrijblijvend, tussen haakjes trouwens, als een vage formulering en beschuldiging die voorts niet concreet gemaakt wordt. Er heerst een wantrouwen in de samenleving en binnen de arbeidersbeweging tov structuren en leiding, mede door de ervaringen met de sociaal democratisch en stalinistische bureaucratieën. Dit betekent ook dat zelfs een ongefundeerde beschuldiging van ondemocratisch handelen al voldoende kan zijn om een wantrouwen aan te wakkeren in de eigen partij. Ook Marx, Lenin en Trotski zijn veelvuldig beschuldigd geweest van de meest gruwelijke tiranieën die men zich kan inbeelden. Daar kan een leiding zich natuurlijk niet achter verstoppen om een debat over het functioneren uit de weg te gaan. We hopen dat we met deze tekst opheldering hebben kunnen brengen over de procedure die werd gehanteerd bij de discussie over de verandering van de naam van het blad. Indien er nog vragen of twijfels zouden bestaan zullen we vanzelfsprekend ingaan op elke uitnodiging om dit debat verder te zetten, op afdelingsvergaderingen, districtscomités, nationaal comité vergaderingen, op het nationaal congres en in geschreven vorm.

34. Het UB is voorstander van een breed en democratisch debat. Het is de reden waarom alle leden voor het congres maar liefst 3 interne bulletins hebben ontvangen, met daarin alle beschikbare voorstellen. Het voorstel tot naamsverandering van MAS naar PSL, inclusief het voorstel om de naam van het blad te veranderen in Lutte Socialiste zou gedurende 6 weken in iedere afdeling moeten besproken zijn, dat is veel meer dan wat de motie vraagt. Districtscongressen kunnen zelf het punt agenderen als ze dat wensen. Het UB heeft in ieder geval, zoals steeds alle teksten doorgestuurd naar de NC-leden en districtsvoorzitters met de bedoeling de discussie in de afdelingen te organiseren.

35. Een discussieproces van maanden, waarbij heel de partij intensief betrokken was, vervang je niet zomaar even door een nationale vergadering om eens collectief een beslissing te nemen. We zijn een revolutionaire marxistische partij, die zich niet op formele democratie, maar op een uit de praktijk van de arbeidersbeweging gedistilleerde democratische methode baseert. Het NC vertegenwoordgt tussen twee congressen in, dit democratisch besluitvormingproces. Die beslissing omkeren kan enkel door het NC of een nieuw congres, niet door een eventjes inderhaast bijeen geroepen algemene vergadering waar aanwezig is wie kan en zin heeft, in plaats van door de afdeling na discussie aangeduide afgevaardigde vertegenwoordigers.

36. Het UB denkt dat op basis van de discussies die in de afdelingen werden gevoerd de beslissing die het NC heeft genomen niet moet worden herzien en dus volledig kan worden uitgevoerd te beginnen met het februarinummer, zowel de 16 pagina’s, de kleur, de nieuwe lay-out, de nieuwe prijs, als de naam. Als daar vraag naar is zullen we ons daarvoor verantwoorden op het volgende NC.

37. Wij denken niet dat inderhaast een nieuw debat organiseren, wat hoofdzakelijk een herhaling van het debat over de naamsverandering van de partij als resultaat zal hebben, opportuun is in de huidige periode waar o.a. de districtscongressen, de campagne rond het blad, de verschillende campagnes rond werk, vrouwen, anti-fascisme en het socialismeweekend, meer dan 100% van onze energie en aandacht zullen vragen. In de statuten wordt het recht gegarandeerd om het NC ter verantwoording te roepen op een buitengewoon congres indien 1/3e van de NC-leden of 1/4e van de afdelingen hierom zou vragen. We hebben sowieso een congres voorzien in het najaar, het NC zal zich daar sowieso verantwoorden voor al haar beslissingen, en dus ook over de naam van het blad, indien daar vraag naar is.

> Inhoudstafel