Beschrijving
Impressionisme hoort thuis in de kunstbeleving, niet in de historische maatschappijkritiek. De arbeidersbeweging is weinig gediend met vage indrukken ingeblikt tot zogezegde antikapitalistische theorieën. Precies dat grondgebrek beheerst de stroming rond Immanuel Wallerstein.
‘Volg je eigen weg en laat de mensen praten.’ – Een tegendraadse begeestering die men van begin tot einde proeft in het boek dat Peter Van der Biest in 1997 voorstelde als De Tao van Wallerstein. Bij Wallersteins leerlingen bleef niet onopgemerkt dat Van der Biest hun denkwijze grondiger ontrafelde dan menig professor die zich in de jaren ’70 en ’80 nog als ‘orthodox marxist’ uitgaf. Hun reactie beperkte zich dan ook jarenlang tot angstvallig voor het publiek verborgen knorrigheden onder gelijkgezinden. Een antwoord in de openbaarheid bleef uit.
Dat alleen al rechtvaardigt een herdruk van dit werk. Maar vooral herinnert de felle polemische stijl eraan dat wetenschappelijke ernst en openlijke toewijding aan het socialisme elkaar niet uitsluiten. Inzicht in een maatschappij van tegenstellingen groeit met de botsing tussen tegengestelde ideeën. Dat wist de schrijver reeds in 1997, drie jaar vóór de antiglobaliseringsbeweging en een decennium vóór de crisis die het marxisme weer bespreekbaar heeft gemaakt.
Peter Van der Biest (°1968) is bediende, vakbondsafgevaardigde en politiek militant met een filosofische achtergrond. Onder meer schreef hij Marxisme in 160 vragen en antwoorden (2002, nieuwe editie in 2015), Kant als grondlegger van het Duitse idealisme (2004) en Mevrouw Hertz. Een marxistisch antwoord op ‘De Stille Overname’ van Noreena Hertz (2002).
- D/2014/12.886/2
- ISBN: 9789491304125
- 151 pagina’s