Gaza. Stop de Israëlische staatsterreur!

Stop het wanhopige verkiezingsoffensief van Netanyahu, Lieberman en Barak

De Israëlische regering verklaarde dat de brutale en schokkende aanval op de Gazastrook, ‘Operatie Defensie Pijler’, een “brede campagne” zal zijn die mogelijk “lang kan duren”. De campagne werd gestart met onder meer de moord op de militaire leider van de islamistische partij Hamas, Ahmed Jabari, en ruim tien andere Palestijnen. Vanuit de lucht werd een bommentapijt over de Gazastrook gegooid.

De slachtpartij was er duidelijk op gericht om het conflict te laten escaleren. Het Israëlische regime legde een akkoord van wapenstilstand naast zich neer, er was net overeengekomen om geen militaire aanvallen te doen. Het vermoorden van Palestijnen door het Israëlische leger vormde de afgelopen maanden een centrale factor in de escalatie van de conflicten in het zuiden van Israël en in Gaza.

Een aantal regeringen, waaronder de Britse, waren er snel bij om Hamas de schuld te geven en de “centrale verantwoordelijkheid” te geven. Er werd immers een bommenprojectiel vanuit Gaza afgevuurd. De Westerse machten lijken zich voor te bereiden op eenzelfde stilte als tijdens de vorige aanval van Israël op Gaza, ‘Operatie Cast Lead’ in 2008-09.

“Ik ben verantwoordelijk om te beslissen wanneer we de zwaarste prijs zullen opleggen”, verklaarde de Israëlische premier Netanyahu. Palestijnen vrezen een herhaling van de bombardementen en invasie in 2008-09. Toen vielen ongeveer 1400 doden, waaronder 314 kinderen. Er was een staat van paniek en terreur. Er zijn heel wat tekenen die aangeven dat een grondinvasie wordt overwogen, zo zijn verlofaanvragen van soldaten ingetrokken en worden reservisten opgeroepen.

Naast de verschrikkelijke dodentol en de gewonden langs Palestijnse kant, werden na de moord op Jabari ook drie Israëlische burgers omgebracht toen een gebouw in de stad Kiryat Malakhi werd geraakt door een bom vanuit Palestijnse gebieden. Netanyahu en co wisten dat hun aanslag tot dit soort reacties zou leiden. Hun doel was niet om vrede en veiligheid voor de Israëli’s of de Palestijnen te bewerkstelligen, maar wel om hun eigen belangen te dienen.

Op zoek naar stemmen

In een verklaring op 14 november stelde de Socialistische Strijdbeweging (onze zusterorganisatie in Israël/Palestina) reeds dat deze aanval er nu komt omdat de regering van Israël in de aanloop naar de verkiezingen van januari een grotere steun wil opbouwen. De regering wil gezien worden als een kracht die opkomt voor een erg grote beveiliging van het land. De afgelopen weken gaven de peilingen aan dat de partij Likud Beytenu, de nieuwe eengemaakte partij van Netanyahu en Lieberman, aan steun verloor.

De Socialistische Strijdbeweging stelde dan ook: “De kapitalistische regering van Netanyahu doet wanhopige pogingen om de agenda voor de geplande verkiezingen van januari om te gooien zodat niet de enorme sociale problemen centraal zouden staan. Lieberman stelde al dat hij het beu is om over die problemen aangesproken te worden. De moorden door de regering speelden de afgelopen maanden een centrale rol in de escalatie van de conflicten in het zuiden en in Gaza.

“De beslissing van de regering om op afgedwaalde bommen uit Syrië te reageren door terug te schieten, om de dreiging van vergeldingsacties te maximaliseren en te dreigen met afstraffende acties tegen de Palestijnse Autoriteit, is een onderdeel van de verkiezingscampagne van nationalistische politici die falen. Ze vrezen hun zetels te verliezen en zijn bereid om te gokken met het leven van gewone Israëli’s.

“De regering hoopt de verdeeldheid tussen Israëli’s en Palestijnen nog te versterken in een poging om meer stemmen te halen. Dat is een enorme gok waarover Netanyahu, Lieberman en Barak uiteindelijk de controle kunnen verliezen. Het is nog niet duidelijk wat de omvang van de luchtaanvallen op Gaza zal zijn (er wordt verklaard dat deze aanvallen enkele dagen zullen duren) en wat het antwoord van de Palestijnse milities in Gaza zal zijn. Een aantal kinderen en tieners in Gaza hebben hun leven al verloren omwille van de brutale verkiezingscampagne van Likud Beytenu en veiligheidsminister Barak. Vandaag, op 14 november, kwamen er nogmaals een baby en een jong meisje om het leven.”

Leiders van de belangrijkste ‘oppositiepartijen’ Yachimovich (Arbeiderspartij), Lapid (Yesh Atid) en Mofaz (Kadima) schaarden zich onmiddellijk aan de kant van de regering. Ze hebben geen enkele kritiek op de regering, ze laten niet eens uitschijnen dat ze een alternatief vormen op de enge, waanzinnige en gevaarlijke agenda van de huidige regering.

De Israëlische leiders willen niet alleen herverkozen geraken, ze willen ook vermijden dat de Palestijnen er later deze maand in slagen om erkend te worden door de VN. Ze proberen preventief in te gaan tegen de druk voor vredesonderhandelingen die er zal komen vanwege de herverkozen Amerikaanse president Obama en ze willen vermijden dat Hamas zich kan versterken als gevolg van de veranderingen en spanningen in de regio, onder meer in Egypte, Syrië, Libanon,…

De Socialistische Strijdbeweging stelt dat de Israëlische regering gokt dat het “offensief in Gaza niet zal leiden tot scherpe regionale en internationale protestacties. De regering hoopt de Syrische burgeroorlog en de groeiende spanningen in Libanon te kunnen gebruiken om Hamas een slag toe te brengen in Gaza. Maar de ontwikkelingen in Syrië en Libanon zullen niet noodzakelijk vermijden dat er grote protestacties ontstaan, onder meer in Egypte.”

De bloedige strategie van Netanyahu, Lieberman en Barak kan aan hun controle ontsnappen en in hun gezicht ontploffen als het de spanningen tussen de verschillende landen verscherpt en ook leidt tot meer complicaties in die landen. Er waren al verschillende protestacties in Arabische landen, maar ook elders in de wereld en ook in de Palestijnse gebieden. In Egypte wordt op betogingen opgeroepen om de inwoners van Gaza te beschermen.

In Israël stelde de Socialistische Strijdbeweging meteen dat “het verzet tegen de oorlogsplannen van Netanyahu, Barak en Lieberman meteen kan en moet georganiseerd worden, ook in Israël en in de Palestijnse gebieden. Dat is nodig om een verdere escalatie van het militaire conflict te stoppen. De eerste stappen zijn gezet om acties te organiseren, dit moet uitgebreid worden.”

Naast de oproep tot protestbetogingen, roept de Socialistische Strijdbeweging de Israëlische arbeidersorganisaties, waaronder de vakbondsfederatie Histadrut en de sociale bewegingen, op om hun publiek verzet tegen het offensief te laten zien.

• Stop het bloedbad! Stop de aanvallen op Gaza!
• Neen aan deze oorlog van de Israëlischee regering van de grote bedrijven en de kolonies!
• Stop de Israëlische blokkade van Gaza! Open de grenzen tussen Gaza en Egypte!
• Voor de onmiddellijke terugtrekking van het Israëlische leger uit de Palestijnse gebieden!
• Voor een massastrijd van de Palestijnen, onder hun democratische controle, voor echte nationale bevrijding!
• Voor arbeiderssteun doorheen het Midden-Oosten en internationaal voor de Palestijnse strijd!
• Voor onafhankelijke arbeidersorganisaties in Palestina en Israël!
• Strijden voor een regering van vertegenwoordigers van arbeiders en armen om een einde te maken aan onderdrukking, democratische rechten te verdedigen en te breken met het kapitalisme en imperialisme!
• Voor democratisch socialisme in Palestina, Israël en doorheen het Midden-Oosten met garanties voor de democratische rechten van alle nationale minderheden!

Analyse door Judy Beishon