Queer antifascisten opgepakt wegens protest tegen LGBTQIA+fobie, nota bene tijdens Pride
De wereld draait door. Op de Antwerp Pride, die zich officieel inschrijft in de traditie van de Pride-optochten die voortkomen uit de rellen van Stonewall, werden zaterdag 17 queer antifascisten opgepakt. De reden? Ze protesteerden tegen een door de stad Antwerpen toegelaten LGBTQIA+fobe actie aan het parkoers van de Pride parade!
De Pride begon historisch als een opstand van de queer gemeenschap tegen aanhoudend LGBTQIA+foob geweld. De traditie van radicale actie en opkomen voor het recht om onszelf te zijn, lijkt allang vergeten in Antwerpen. Daar stapt een deel van de rechterzijde op in de parade: de N-VA schippert tussen queerfobie (denk aan uitspraken van Theo Francken of de tirades van De Wever over hoe ‘woke’ de beschaving zou bedreigen) en recuperatie in het kader van citymarketing en het winnen van sympathie. Nu ging het stadsbestuur nog een stap verder: de neonazi’s van Voorpost mochten met queerfobe spandoeken langs de Pride postvatten. Wie daartegen protesteerde, werd opgepakt. Dit is het surrealisme voorbij.
Gevraagd naar een reactie op de arrestaties, had de woordvoerder van de Antwerp Pride het over een “jammerlijke voetnoot in dit feest”. Dat is wel erg pover qua solidariteit met de queers die in een cel van het politiekantoor van Berchem werden opgesloten. Maar ook in bredere zin is het bevreemdend. Hoe kan activistisch protest tegen queerfobie en tegen extreemrechts een ‘voetnoot’ zijn op een Pride? Zeker op een ogenblik dat extreemrechts, onder meer in de VS en Hongarije, in het offensief gaat tegen LGBTQIA+rechten! De medestanders van de queerfobe aanvallen mogen dus hun haat verkondigen aan de Pride, wie daartegen protesteert wordt opgepakt. Dit is geen ‘voetnoot’, maar een existentieel probleem voor de LGBTQIA+beweging.
Waarom in hemelsnaam kreeg extreemrechts toelating om aan de optocht te staan? Als extreemrechts een actie houdt, krijgen antifascisten steevast te horen dat ze enkel op een grote afstand mogen protesteren. Als Voorpost aan de Pride mag staan, mogen wij dan straks met antifascistische spandoeken langs het parkoers van NSV- of Voorpostbetogingen staan? Of gelden er twee maten en twee gewichten onder het bestuur van N-VA en Vooruit in Antwerpen?
Het flauwe excuus van de politie, en dus van het stadsbestuur dat politiek verantwoordelijk is, was dat de antifascistische queers geen toelating hadden om actie te voeren. Waarom moesten die toelating vragen om tijdens hun Pride te protesteren tegen extreemrechtse queerfobie? Was er dan geen toelating gegeven voor een Pride Parade die tot doel heeft om LGBTQIA+rechten in de schijnwerper te plaatsen en een antwoord te bieden op haat? Dit is een ondermijning van het democratische recht op actievoeren en een onaanvaardbare inmenging van de overheden in de invulling die we als activisten geven aan ons protest.
Bij de Stonewall-rellen stond de politie aan de overkant van de barricaden. Op de Pride parade stappen politie-agenten in uniform op, terwijl collega’s van hen andere betogers oppakken. Dit zorgt op zijn minst voor een schijn van tegenstrijdigheid. Welke agent is op de Pride als deelnemer die zich verzet tegen LGBTQIA+fobie en welke agent is daar om de haters te verdedigen tegen queer betogers? Dit probleem stelt zich bovendien niet voor het eerst. Vorig jaar werden pro-Palestijnse queer activisten opgepakt. Ingaan tegen genocide in Palestina paste volgens het stadsbestuur niet op de Pride, alsof de strijd tegen onderdrukking niet iets omvattend is en dus tegen alle vormen van onderdrukking en uitbuiting gericht is. Vorig jaar mocht pro-Palestijns protest niet, dit jaar mocht anti-queerprotest door extreemrechts dan weer wel. Sinds wanneer is de beslissing over wat mag op onze Pride uitbesteed aan de politietop en het stadsbestuur?
Het is niet verwonderlijk dat er meer en meer stemmen opgaan om radicale Prides te organiseren, los van de inmenging door rechtse partijen en het geld van grote bedrijven die zich een tolerant imago kopen (en daarvoor desnoods storende stemmen met de politiematrak aanpakken). De nieuwe radicale Prides zijn protestacties die ingaan tegen de groeiende reactionaire strekkingen die op alle vlakken een aanval uitvoeren tegen ons recht om te zijn wie we zijn. Er is nood aan solidariteit onder activisten en onder alle onderdrukten, we hebben banden nodig met al wie zich verzet tegen het asociale beleid. Dit belangt ons allemaal aan. Als we ons laten muilkorven, zijn we verloren. Enkel door te strijden kunnen we de haat stoppen en ingaan tegen het kapitalistische systeem van winstmaximalisatie voor een kleine minderheid en steeds meer uitbuiting en onderdrukking voor de grote meerderheid van de bevolking.
Artikel overgenomen vanop blokbuster.be
