Tegen de klimaatveranderingen: nood aan socialistische planning
De veranderingen van het klimaat versnellen. Op 4 november was de hoeveelheid ijs op de Noordpool al onder het dieptepunt van begin november 2007 gezakt. De dagelijks geactualiseerde website van het National Snow and Ice Data Centre (NSIDC) toont ook dat de hoeveelheid winterijs minder toenam dan gelijk welk ander jaar.
Als deze trend zich verder zet, komt er volgende zomer wellicht een nieuw dieptepunt. Het poolijs is de afgelopen drie jaar meer afgenomen dan de decennia hiervoor. De globale opwarming leidt tot een vicieuze cirkel. Het verdwijnen van het ijs zorgt voor een warmere poolzee waardoor er meer ijs afsmelt. De kapitalistische regeringen zien het afbrokkelen van het poolijs intussen als een opportuniteit om de ontginning van olie mogelijk te maken op de noodpool.
Een aantal bronnen en studies wijzen op een zelfde trend. Vorige week publiceerde het blad Science Journal een raport waaruit blijkt dat de ijslaag in Groenland (momenteel ligt er een ijslaag die tot 3 kilometer dik is) sneller afneemt dan wat vorige jaren het geval was. Dit zorgt voor een stijging van het zeeniveau. Er zijn geen onmiddellijke vooruitzichten, maar het verlies van de volledige ijslaag zou het zeeniveau met zeven meter doen stijgen. Een stijging met één meter in de komende decennia zou volstaan om een aantal grote steden te bedreigen, onder meer Londen, Parijs en New York.
Ondanks het bewijsmateriaal over het snelle afsmelten van het Noordpoolijs, blijven er tal van sceptici opduiken in de media die de klimaatveranderingen ontkennen. Zo werd op 12 november op BBC Radio Four een wetenschapper opgevoerd om misleidend en wetenschappelijk oncorrecte argumenten te brengen om de veranderingen te minimaliseren. De wetenschapper in kwestie is Ian Plimer die behalve professor in de geologie ook directeur is van drie Australische mijnbedrijven.
Plimer vreest dat de pogingen van de Australische regering om de globale opwarming te bestrijden, een einde zullen maken aan de mijnindustrie van het land. Zijn poging om zijn belangenvermenging in de discussie over klimaatveranderingen te ontkennen, kwam niet bepaald geloofwaardig over. Hij beweerde dat de meeste uitstoot van koolstofdioxide wordt veroorzaakt door vulkanen, terwijl reeds werd aangetoond dat transport en industrie honderd keer meer koolstofdioxide uitstoten.
In een progressief Amerikaans praatprogramma, de Daily Show, was Al Gore op 3 november te gast. Gore was voorheen vice-president en staat nu gekend voor zijn campagnes rond het milieu. Gore gaf toe dat de mogelijkheden om de globale opwarming tegen te houden al lang bestaan, maar dat het probleem “politiek” is. De presentator wees op de rol van bedrijven als Exxon-Mobil en Gore moest toegeven dat dergelijke bedrijven die winst maken met kool en olie ingaan tegen wetenschappelijke mogelijkheden en tegen regeringen die willen ingaan tegen de globale opwarming. Maar Gore kwam vervolgens niet verder dan de stelling dat de regeringen “de juiste keuzes moeten maken”.
Impliciet gaf hij eigenlijk toe dat je geen controle hebt op hetgeen je niet bezit. En de controle over het beleid van de multinationals is zeker niet in gemeenschapshanden. Gore pleit er niet voor om de multinationals onder gemeenschapscontrole te brengen. Bovendien moeten de energie- en transportsector worden genationaliseerd en onder de demcoratische controle van de gemeenschap worden geplaatst. Dat zou de basis vormen om een einde te maken aan de vervuilende activiteiten en het zou kunnen leiden tot een nationale (en zelfs internationale) planning van de productie waarbij de rol van hernieuwbare energie toeneemt.
Er zal nood zijn aan een echte socialistische regering om deze bedrijven onder publieke controle te plaatsen. We moeten dringend de linkse socialistische krachten versterken!
Artikel door Pete Mason
